Dadia Jejeg Lan Santosa

Waosan : 2 Petrus 1: 1-7
Pamuji : KPK 168

Minangka abdinipun Gusti Yesus, Petrus rumaos bilih saderengipun piyambakipun nilar raganipun, piyambakipun rumaos gadhah kuwajiban ngengetaken tiyang pitados ingkang nampi lan maos seratanipun bab timbalanipun Gusti Rama dhumateng para pitados. Petrus ugi nggadhahi pangangkah sasampunipun kesah, para umat pitados taksih enget  tumrap sedaya ingkang sampun kawucal lan kagulawenthah dening Petrus. Krana Sang Rama sampun maringaken saliring prekawis ingkang piguna tumrap pambangun turutipun para tiyang pitados dhumateng Gusti. Pramila, tiyang pitados tetepa mbudidaya sarta nambahake kautaman marang pracaya lan kawruh marang kautaman, tuwin pangerehing dhiri marang kawruh, katekunan marang pangerehing dhiri, kamursdian marang katekunan, nresnani para sedulur marang kamursidan, lan tresnamarang para sadulur kawuwuhan tresna marang wong kabeh (ayat 6-7).

Sedaya kalawau badhe ndadosaken tiyang pitados tansaya wekel lan kasil anggenipun tepang lan wanuh dhumateng Gusti Yesus Kristus kanthi leres. Kaping kalih, Pambudidaya gesang ing salajengipun inggih menika saestu ngapadi kanthi estu estu supados timbalan lan sih rahmatipun Rama sangsaya jejeg lan santosa ing gesang kita. Asilipun inggih sih rahmat ingkang sawetahipun kita pantes ndherek ing salebeting timbalan Kraton Swarga, Kratoning Tentrem Rahayu ingkang langgeng peparingipun Gusti. Iba adinipun berkah ingkang kamot ing salebeting timbalanipun Gusti menika.  (KrisPong)

“Ora Ana Wong Mbagun Omah Kareben Rubuh,Gusti uga nimbali kita ora supaya rubuh, murih dadi Jejeg lan Santosa Katresnane Tumrap kita”