Kamis, 22 Mei 2014

Aja Ngengge Mangsa !


Waosan: Yokanan 15:9-11  
Pamuji : 
KPK no. 56:1,2,3.
Nats : “… supaya kabungahanmu dadia sampurna” (ayat 11b).

Kawontenaning gesang menika rak isi kalih perkawis utawi swasana ingkang asring beda sanget. Wonten wekdalipun panas, kosokwangsulipun wonten wekdalipun asrep, mekaten ugi wonten sehat-sakit, bingah-sisah, untung-rugi, begja-apes, sugih-mlarat, lsp. Kawontenan ingkang beda-beda kalawau dhatengipun gilir gumantos lan asring mboten kita rancang lan tanpa kita nyana-nyana.
Ing wekdal kita rumaos samukawis ing salebeting gesang kita lumampah kanthi sae lan lancar, kita mongkog lan suka bingah. Nanging, yen karibedan, pakewed, kaprihatosan, lan kasedhihan ngampiri gesang kita, asring kita lajeng kintir lan malah klelep ing salebeting swasana sedhih lajeng stres utawi depresi.
Kabingahan ingkang sejatos menika langkung penting katimbang ‘perputaran’ kawontenan ingkang beda-beda kalawau. Kabingahan ingkang sejatos pinangkanipun saking sesambetan ingkang tetep (‘konsisten’) kaliyan Gusti Yesus Kristus. Menawi gesang kita nggadhahi sesambetan ingkang raket kaliyan Panjenenganipun, Gusti Yesus mesthi paring pitulungan supados kita saged lumampah ngatasi sawernining pakewed tanpa klelep ing dhasaring kasisahan. Kabingahan gesang kaliyan Gusti Yesus Kristus saben dinten badhe njagi kita tetep tenang ing sadhengah kawontenan, bingah utawi sisah.
Masyarakat Jawi kanthi wicaksana gadhah pepenget: ‘Aja nggege mangsa’, artosipun aja nyepetke mangsa utawa wektu. Sebab, samukawis bab ingkang kedadosan punika rak dhasaripun karana Gusti Allah ingkang ngersakaken, pramila lajeng wonten unèn-unèn ‘wis titi wancine’. Samukawis bab ingkang prosesipun ‘instan’ tamtu asilipun kirang maremaken. Menawi kita kepengin panenipun sae, tamtunipun kita kedah nyebar wiji lan ngrimati, ateges kita perlu wekdal lan sabar. ‘Aja nggege mangsa’ ugi isi pitutur supados manungsa menika langkung sabar, mboten grusa-grusu kangge nggayuh cita-citanipun, menapa malih mboten ngantos meksa supados pikajengipun piyambak enggal kasembadan. Tata cara gesang ingkang mekaten menika nglairaken kabingahan ingkang sampurna. Amin. (Esha).
“Wong mursid rineksa ing Pangeran, wong ala tumiba ing karusakan.”

Jumat, 09 Mei 2014

Salah Sangka Nih…



Bacaan: Yohanes 6: 52-59   
Pujian:
KJ 315
Nats :
“Barangsiapa makan dagingKu dan minum darahKu, ia mempunyai hidup yang kekal dan Aku akan membangkitkan dia pada akhir zaman.” (ay. 54)

Pernahkah kita mengalami, apa yang kita sampaikan berbeda dengan apa yang diterima dan dipahami oleh orang lain. Pasti menyebalkan. Rupanya itulah yang terjadi ketika Tuhan Yesus berbicara dengan banyak orang yang mengikutiNya. Pernyataan Tuhan Yesus yang mengatakan bahwa roti yang ia berikan adalah dagingNya sendiri yang diberikan untuk hidup dunia (ayat 51) telah menggoncangkan iman mereka.
Pembicaraan yang tadinya tenang telah berubah menjadi sebuah kegaduhan. Orang-orang yang mengikut Tuhan Yesus saling bertengkar. Sebab bagaimana mungkin seseorang akan memberikan dagingNya untuk dimakan? Ah, jangan-jangan selama ini mereka sudah mengikuti pemimpin yang salah? Bagaimana ini? Apa mereka akan dijadikan pemakan daging manusia oleh Tuhan Yesus? Jelas, sangat tidak mudah bagi mereka, untuk memahami makna yang tersembunyi dari apa yang disampaikan Tuhan Yesus.
Tuhan Yesus sebenarnya hendak mengatakan bahwa orang yang mau menerimaNya secara utuh sebagai Juruselamat (dilambangkan dengan memakan daging dan meminum darah Tuhan Yesus) maka orang tersebut akan diselamatkan. Sebuah kiasan yang menyatakan bahwa mereka yang diselamatkan adalah mereka yang bersedia menyatukan diri dengan Kristus, menerimaNya secara utuh dan menjadikan Kristus sebagai “Kekuatan Hidup” yang senantiasa menggerakkan manusia dalam karya dan karsa Allah dalam hidupnya.
Bagaimana dengan saudara? Apakah saudara telah menerima Tuhan Yesus secara utuh dalam kehidupan saudara? Atau masih menyangsikanNya dan memilih untuk meninggalkan Dia (bandingkan dengan ayat 60-66). Marilah kita belajar dengan rendah hati untuk mendengarkan perkataan Tuhan dengan seksama. Memohon pertolonganNya agar kita diberikan hikmat dan pemahaman yang benar tentang kehendakNya, sehingga tidak ada lagi kesalah-pahaman akan maksud dan kehendak Tuhan. Selamat membangun komunikasi dengan Tuhan! [DK]
“Always Listening, Always Understanding” (Selalu mendengarkan, selalu mengerti)

Kamis, 08 Mei 2014

Ndeleng Allah


Waosan : Yokanan 6 : 44 – 51  
Pamuji  :
KPK 158 : 1, 2
Nats
: “Kang mangkono iku ora ateges ana wong kang wus weruh marang Sang Rama. Mung kang pinangkane saka ing Allah iku kang ndeleng sang Rama.” (ay. 46)

Ingkang katitahaken mesthinipun mboten saged mirsani ingkang nitahaken. Conto kemawon manungsa ingkang damel sepeda motor, mesthinipun sepeda motor mboten tepang manungsa tapi manungsa tepang sanget kaliyan sepeda motor ingkang dipun damel kalawau.
Semanten ugi tamtunipun manungsa mboten saged tepang kaliyan ingkang nitahahaken, inggih menika Gusti Allah. Menawi manungsa saged mangertos Gusti Allah, menika amargi Gusti Allah ingkang nepangaken dhiri dhateng manungsa. Menika rupinipun ingkang ndadosaken para tiyang Yahudi pating kedumel. Nanging Gusti Yesus mboten paring wangsulan langsung pitakenan menika. Gusti Yesus ngarahaken dhateng pangertosan bilih wonten sesambetan ingkang raket antawisipun kersanipun kaliyan karsanipun Allah Rama. Pancen ketingalipun mboten tinemu nalar, awit kangge nampeni pangertosan menika mbetahaken pangertosan rohani. Keyakinan rohani ingkang kados mekaten saged dados pengajeng-ajeng lan dipun tambahi wiwit jamanipun para nabi.
Namung Gusti Yesus ingkang pinangkanipun saking Allah ingkang sampun mirsani Gusti Allah Sang Rama. Para tiyang sanes kedah saged nampeni paseksi ingkang dipun asta Gusti Yesus. Gusti Yesus menika roti panguripan. Kaunggulanipun roti ingkang tumurun saking swarga menika kaliyan roti manna ing ara-ara samun jamanipun Israel, ketingal saking asilipun. Roti panguripan saged tumuju dhateng gesang langgeng, roti manna gagal dados pepalangipun pati.
Saking andharan ing ngajeng cetha bilih manungsa mboten tepang kaliyan Gusti Allah, menawi Gusti Allah mboten nepangaken dhiri dhateng manungsa. Tepangipun manungsa dhumateng Gusti Allah Sang Rama, lumantar Sang Putra ingkang dados roti pigesangan. Manungsa saged nampeni gesang langgeng srana pitados dhumateng Gusti Yesus. Puji sokur dene kita dados kagunganipun Gusti Yesus ingkang pinangkanipun saking Allah. Srana mekaten kita ndeleng Gusti Allah. [Bpur]
“Delengen Allah ing Sang Kristus kang madha rupa karo wong asor!”


Selasa, 06 Mei 2014

Mboten Badhe Luwe Malih


Waosan: Yoh 6: 30-35   
Pamuji:
KPK 79
Nats : Pangandikané Gusti Yésus: “Aku iki roti sing nguripi; sing sapa marani Aku, ora bakal luwé menèh. Lan wong sing precaya marang Aku, ora bakal ngelak menèh.” (ayat 35)

Sandang, pangan lan papan, menika kabetahan dhasar gesang manungsa ing donya. Pramila kathah manungsa ingkang gesang ing donya menika sami ngudi bab-bab menika. Peluang kerja/ lapangan pekerjaan ingkang mboten kathah, mboten cocok kaliyan cacahing manungsa ingkang langkung kathah ndadosaken manungsa sami berlomba ngudi samukawis perkawis murih sedaya kabetahan kacekapan. Ing salebeting sami berlomba menika, wonten tiyang ingkang saged nyekapi kabetahan gesangipun, malah lumuber. Nanging ugi kathah tiyang ingkang mboten saged bersaing, lajeng gesangipun kacingkrangan. Dados menika ingkang dumados ing gesangipun manungsa, langkung malih menawi ngrembag bab tetedhan lan  omben. Tetedhan lan ugi omben menika ingkang nyata dipun betahaken manungsa ing saben dinten. Nalika sami ewed pados tedha lan omben, awit mboten saged bersaing kala wau, kathah tiyang ingkang menghalalkan samukawis perkawis sauger saged ngangsalaken tetedhan lan omben. Kanthi nedha lan ngombe manungsa saged gesang.
Gusti Yesus mengertos sanget ingkang dipun betahaken manungsa supados saged gesang, tetedhan lan omben. Pramila nalika paring pangandika, Gusti ngagem tetedhan lan omben dados sanepan. Yen manungsa mboten nedha lan ngombe, manungsa saged pejah. Ananging menawi sedinten menika sampun nedha, benjingipun kedah nedha malih awit sampun luwe. Benten nalika kita nedha saking Gusti Yesus ingkang paring pangandika : “Aku iki roti sing nguripi; sing sapa marani Aku, ora bakal luwé menèh. Lan wong sing precaya marang Aku, ora bakal ngelak menèh.”
Menawi nedha lan ngombe sekul lan toya mesthi luwe lan ngelak malih, nanging pitados dhateng Gusti Yesus ndadosaken kita mboten badhe luwe lan ngelak malih. Mboten sisah menghalalkan samukawis kangge saged nedha. Menapa Gusti Yesus bakal paring tetedhan? Inggih. Kuncinipun namung pitados, pitados ingkang mantep. [Syn]
“Rasa luwe agawe enak mangan, ora luwe agawe rasa ayem.”